การออกแบบโครงสร้างมารีน่า
การทำที่จอดเรือตามชายฝั่งหรือริมน้ำให้มีประสิทธิภาพ และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมที่สุดนั้น ขึ้นอยู่กับการออกแบบมารีน่า ซึ่งรวมถึงการก่อสร้างและการทำงานด้วย แนวทางในการออกแบบลักษณะนี้เรียกว่าต้องให้ได้มาตรฐานกันเลยทีเดียว ในการออกแบบมารีน่ามีรายละเอียดต่าง ๆ ที่ต้องเหมาะสมกัน มีการออกแบบที่ถูกหลักเกณฑ์ กับการก่อสร้างให้ได้มาตรฐาน โดยต้องคำนึงถึงระบบนิเวศน์ที่ค่อนข้างบอบบางและไวต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมบริเวณรอบ ๆ
ดังนั้นหลักเกณฑ์ในการออกแบบและก่อสร้างจึงต้องได้มาตรฐานโดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ไม่มีผลกระทบกับระบบนิเวศน์ทางทะเลในระยะต่อมา นักออกแบบจึงต้องเข้มงวดเป็นพิเศษ ที่ต้องดำเนินการหาทางเลือกที่ดีที่สุด ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และลดผลกระทบที่จะเกิดให้น้อยที่สุดที่จะเป็นไปได้
ภาครัฐก็มีการวางแนวทางและเค้าโครงให้อยู่ในแนวทางที่กำหนดและสิ่งจำเป็นทางกฎหมาย ถ้าหากมีการปฏิบัติตามแนวทางนั้นแล้วก็อาจไม่จำเป็นต้องมีการรับรองในการพัฒนาก็ได้ ในการออกแบบที่รวมถึงการช่วยเหลือในการแนะแนวในการพัฒนาด้วยโดยเฉพาะ เพราะการออกแบและการก่อสร้างในการทำงานนั้นต้องสอดคล้อง และเห็นไปในทิศทางเดียวกันในมาตรฐานนี้ จึงจะทำให้ท่าจอดเรือนั้นมีศักยภาพอย่างแท้จริง
การพัฒนามารีน่าต้องมีการออกแบบเป็นกรณี ๆ ไป อย่างไรก็ตาม หวังว่าการได้รับข้อมูลสิ่งแวดล้อมบริเวณรอบ ๆอย่างเพียงพอ จะทำให้การก่อสร้าง การพัฒนาเป็นไปในแนวทางเดียวกัน และบรรลุไปตามเป้าหมาย ส่วนสิ่งอำนวยสะดวกบริเวณมารีน่า ส่วนใหญ่จะอิงจากความจำกัดของพื้นที่โดยรอบ เพื่อจะได้เปิดใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
อัตราส่วนระหว่างพื้นดินกับพื้นน้ำ
ข้อแนะนำในการใช้อัตราส่วนระหว่างพื้นดินกับพื้นน้ำ คือ 50 : 50 และ 40 : 60 นั้น ถูกนำมาใช้ในการวางแผนเบื้องต้นในการพัฒนามารีน่าในขอบเขตที่จำกัด แต่สามารถเติบโตทางเศรษฐกิจได้ เราจึงต้องระมัดระวังการใช้พื้นดิน และผืนน้ำเป็นพิเศษ
การออกแบบที่จอดเรือใกล้ทะเล
การออกแบบที่จอดเรือที่อยู่ใกล้ทะเล มีสิ่งทีต้องพิจารณาดังนี้ คือ ต้องลดแนวดิ่งของโครงสร้าง เพื่อเผชิญกับการซัดของคลื่นได้ดีขึ้น ในยามที่ทะเลแปรปรวน และเกิดคลื่นสูงภายในบริเวณท่าเทียบเรือ ด้วยการหาคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญในการสร้างมารีน่า เพื่อจะได้นำพลังคลื่นมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด พลังงานของคลื่นมหาสมุทรนั้นอาจทำให้เกิดการสั่นและการกลอกตัวของคลื่น
ออกแบบท่าจอดเรือให้เพียงพอ
ออกแบบท่าจอดเรือให้เพียงพอและสะดวกต่อการล้างทำความสะอาดเรือ เพราะว่าท่าจอดเรืออยู่ติดกับน้ำ มันสามรถส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของน้ำได้โดยตรง ซึ่งทำให้ต้องมีใบอนุญาตในการทำสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มเติม เพื่อไม่ให้เกิดสารพิษปนเปื้อนลงไปในน้ำ การตกตะกอนสะสมของวัตถุอินทรีย์นั้นมีผลทำให้ออกซิเจนในน้ำลดลง และเพิ่มสันดอนในทะเลแทน
กระแสน้ำของลำน้ำ
การพิจารณาทางเบี่ยงกระแสน้ำของลำน้ำ ไม่ควรสร้างท่าจอดเรือติดกับลำน้ำ เพราะเป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้คุณภาพของน้ำมีปัญหาในระยะยาว
ความลึกอย่างน้อยของท่าจอดเรือ
อย่างน้อยท่าจอดเรือต้องมีความลึก 2.5 เมตร ในขณะที่น้ำลงเต็มที่ ต้องอยู่ในที่ ๆ มีลมโกรก และวางแนวจอดให้เป็นตารางตาหมากรุก
ลดการขัดขวางการไหลของน้ำ
การเปลี่ยนแปลงของน้ำขึ้นน้ำลงสูงสุดของท่าจอดเรือ การลดการไหลของน้ำ และการก่อสร้างในปัจจุบัน กำหนดให้ท่าจอดเรือเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้งานสูงสุด และลดการขัดขวางการไหลของน้ำ การเปิดช่องทางไหลของน้ำที่มีอยู่ไม่ให้ไหลไปในทางเดิม ท่าจอดเรือไม่ควรจะมีความลึกมากนัก หรือตื้นเขินมากจนขยายต่อไปไม่ได้ โดยธรรมชาติแล้วพื้นดินใต้น้ำมักจะสะสมตะกอนอยู่จำนวนมาก และการไหลของน้ำคือการสลายตัวของวัตถุสารอินทรีย์ ท่าจอดเรือแบบกึ่งเปิดและกึ่งปิดนั้น สามารถขุดเพิ่มได้ในเวลาน้ำลงสูงสุด ซึ่งรวมเป็นการพัฒนาต่อยอดของการไหลของน้ำได้อีกด้วย
ทางไหลของน้ำให้เป็น 2 ทาง
การกำจัดช่องทางแอ่งน้ำลึก นั้นไม่ควรให้ลึกกว่าการเปิดทางไหลของน้ำที่เชื่อมกันอยู่ และเพื่อจะได้พัฒนาช่องทางท่าจอดเรือได้ต่อไปอีก การขุดลอกบ่อน้ำตามธรรมชาติ สำหรับท่าจอดเรือใหญ่ ๆ นั้น ควรหลีกเลี่ยง และจัดหา จัดสร้างการไหลผ่านของน้ำให้เป็น 2 ทาง เพื่อความสะดวก
การลดน้ำนิ่ง
การลดน้ำนิ่ง โดยการสร้างพื้นผิวของแนวกำแพงให้เป็นแบบโค้งในแนวตั้งให้เป็นมุมรอบ หรือเป็นแบบวงกลม หรือวงรี ส่วนด้านล่างสามารถทำเป็นบ่อเกรอะที่ทางเข้าได้เพื่อไว้ดักตะกอน และลดความยาวลงเพื่อที่น้ำจะได้ไหลได้อย่างจำกัด ท่าจอดเรือที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก ความยาวและความกว้างในอัตราส่วน ควรจะเป็น 0.5 – 0.3 เพื่อให้ได้รูปทรงที่ดี
Written by R - Yong
การทำที่จอดเรือตามชายฝั่งหรือริมน้ำให้มีประสิทธิภาพ และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมที่สุดนั้น ขึ้นอยู่กับการออกแบบมารีน่า ซึ่งรวมถึงการก่อสร้างและการทำงานด้วย แนวทางในการออกแบบลักษณะนี้เรียกว่าต้องให้ได้มาตรฐานกันเลยทีเดียว ในการออกแบบมารีน่ามีรายละเอียดต่าง ๆ ที่ต้องเหมาะสมกัน มีการออกแบบที่ถูกหลักเกณฑ์ กับการก่อสร้างให้ได้มาตรฐาน โดยต้องคำนึงถึงระบบนิเวศน์ที่ค่อนข้างบอบบางและไวต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมบริเวณรอบ ๆ
ดังนั้นหลักเกณฑ์ในการออกแบบและก่อสร้างจึงต้องได้มาตรฐานโดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ไม่มีผลกระทบกับระบบนิเวศน์ทางทะเลในระยะต่อมา นักออกแบบจึงต้องเข้มงวดเป็นพิเศษ ที่ต้องดำเนินการหาทางเลือกที่ดีที่สุด ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และลดผลกระทบที่จะเกิดให้น้อยที่สุดที่จะเป็นไปได้
ภาครัฐก็มีการวางแนวทางและเค้าโครงให้อยู่ในแนวทางที่กำหนดและสิ่งจำเป็นทางกฎหมาย ถ้าหากมีการปฏิบัติตามแนวทางนั้นแล้วก็อาจไม่จำเป็นต้องมีการรับรองในการพัฒนาก็ได้ ในการออกแบบที่รวมถึงการช่วยเหลือในการแนะแนวในการพัฒนาด้วยโดยเฉพาะ เพราะการออกแบและการก่อสร้างในการทำงานนั้นต้องสอดคล้อง และเห็นไปในทิศทางเดียวกันในมาตรฐานนี้ จึงจะทำให้ท่าจอดเรือนั้นมีศักยภาพอย่างแท้จริง
การพัฒนามารีน่าต้องมีการออกแบบเป็นกรณี ๆ ไป อย่างไรก็ตาม หวังว่าการได้รับข้อมูลสิ่งแวดล้อมบริเวณรอบ ๆอย่างเพียงพอ จะทำให้การก่อสร้าง การพัฒนาเป็นไปในแนวทางเดียวกัน และบรรลุไปตามเป้าหมาย ส่วนสิ่งอำนวยสะดวกบริเวณมารีน่า ส่วนใหญ่จะอิงจากความจำกัดของพื้นที่โดยรอบ เพื่อจะได้เปิดใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
อัตราส่วนระหว่างพื้นดินกับพื้นน้ำ
ข้อแนะนำในการใช้อัตราส่วนระหว่างพื้นดินกับพื้นน้ำ คือ 50 : 50 และ 40 : 60 นั้น ถูกนำมาใช้ในการวางแผนเบื้องต้นในการพัฒนามารีน่าในขอบเขตที่จำกัด แต่สามารถเติบโตทางเศรษฐกิจได้ เราจึงต้องระมัดระวังการใช้พื้นดิน และผืนน้ำเป็นพิเศษ
การออกแบบที่จอดเรือใกล้ทะเล
การออกแบบที่จอดเรือที่อยู่ใกล้ทะเล มีสิ่งทีต้องพิจารณาดังนี้ คือ ต้องลดแนวดิ่งของโครงสร้าง เพื่อเผชิญกับการซัดของคลื่นได้ดีขึ้น ในยามที่ทะเลแปรปรวน และเกิดคลื่นสูงภายในบริเวณท่าเทียบเรือ ด้วยการหาคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญในการสร้างมารีน่า เพื่อจะได้นำพลังคลื่นมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด พลังงานของคลื่นมหาสมุทรนั้นอาจทำให้เกิดการสั่นและการกลอกตัวของคลื่น
ออกแบบท่าจอดเรือให้เพียงพอ
ออกแบบท่าจอดเรือให้เพียงพอและสะดวกต่อการล้างทำความสะอาดเรือ เพราะว่าท่าจอดเรืออยู่ติดกับน้ำ มันสามรถส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของน้ำได้โดยตรง ซึ่งทำให้ต้องมีใบอนุญาตในการทำสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มเติม เพื่อไม่ให้เกิดสารพิษปนเปื้อนลงไปในน้ำ การตกตะกอนสะสมของวัตถุอินทรีย์นั้นมีผลทำให้ออกซิเจนในน้ำลดลง และเพิ่มสันดอนในทะเลแทน
กระแสน้ำของลำน้ำ
การพิจารณาทางเบี่ยงกระแสน้ำของลำน้ำ ไม่ควรสร้างท่าจอดเรือติดกับลำน้ำ เพราะเป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้คุณภาพของน้ำมีปัญหาในระยะยาว
ความลึกอย่างน้อยของท่าจอดเรือ
อย่างน้อยท่าจอดเรือต้องมีความลึก 2.5 เมตร ในขณะที่น้ำลงเต็มที่ ต้องอยู่ในที่ ๆ มีลมโกรก และวางแนวจอดให้เป็นตารางตาหมากรุก
ลดการขัดขวางการไหลของน้ำ
การเปลี่ยนแปลงของน้ำขึ้นน้ำลงสูงสุดของท่าจอดเรือ การลดการไหลของน้ำ และการก่อสร้างในปัจจุบัน กำหนดให้ท่าจอดเรือเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้งานสูงสุด และลดการขัดขวางการไหลของน้ำ การเปิดช่องทางไหลของน้ำที่มีอยู่ไม่ให้ไหลไปในทางเดิม ท่าจอดเรือไม่ควรจะมีความลึกมากนัก หรือตื้นเขินมากจนขยายต่อไปไม่ได้ โดยธรรมชาติแล้วพื้นดินใต้น้ำมักจะสะสมตะกอนอยู่จำนวนมาก และการไหลของน้ำคือการสลายตัวของวัตถุสารอินทรีย์ ท่าจอดเรือแบบกึ่งเปิดและกึ่งปิดนั้น สามารถขุดเพิ่มได้ในเวลาน้ำลงสูงสุด ซึ่งรวมเป็นการพัฒนาต่อยอดของการไหลของน้ำได้อีกด้วย
ทางไหลของน้ำให้เป็น 2 ทาง
การกำจัดช่องทางแอ่งน้ำลึก นั้นไม่ควรให้ลึกกว่าการเปิดทางไหลของน้ำที่เชื่อมกันอยู่ และเพื่อจะได้พัฒนาช่องทางท่าจอดเรือได้ต่อไปอีก การขุดลอกบ่อน้ำตามธรรมชาติ สำหรับท่าจอดเรือใหญ่ ๆ นั้น ควรหลีกเลี่ยง และจัดหา จัดสร้างการไหลผ่านของน้ำให้เป็น 2 ทาง เพื่อความสะดวก
การลดน้ำนิ่ง
การลดน้ำนิ่ง โดยการสร้างพื้นผิวของแนวกำแพงให้เป็นแบบโค้งในแนวตั้งให้เป็นมุมรอบ หรือเป็นแบบวงกลม หรือวงรี ส่วนด้านล่างสามารถทำเป็นบ่อเกรอะที่ทางเข้าได้เพื่อไว้ดักตะกอน และลดความยาวลงเพื่อที่น้ำจะได้ไหลได้อย่างจำกัด ท่าจอดเรือที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก ความยาวและความกว้างในอัตราส่วน ควรจะเป็น 0.5 – 0.3 เพื่อให้ได้รูปทรงที่ดี
Written by R - Yong